Graduación do alumnado de 6º de EP
Redacción de Martín
Ser policía nacional
Todos temos soños e metas que nos gustaría cumprir na nosa vida.
Van Gogh é un pintor moi coñecido
na actualidade; mentres estivo vivo non conseguiu triunfar, só vendeu tres
cadros na súa vida. Despois da súa morte, a súa cuñada fixo exposición das súas
obras e promocionounas, e foi cando o converteu nun pintor famoso. Isto
foi posible grazas á perseveranza de Van Gogh, que nunca se rendeu e
seguiu pintando, deixando unha obra pictórica moi extensa.
Eu tamén teño metas para o meu futuro,
gustaríame ser Policía Nacional. Sei que non vai ser doado, primeiro teño que
cumprir cos requisitos necesarios para poder presentarme, e despois, teño que
prepararme moi ben para poder aprobar as probas escritas e as físicas.
Para conseguilo debo ser como Van Gogh,
perseverante e non renderme ante as dificultades.
Ser feliz
Eu, a verdade, neste momento, non teño moi
claro o que quero ser de maior. Cando era máis pequeno sempre dicía que
quería ser “melitar” coma o meu pai. Despois, a medida que fun medrando, fun
cambiando de idea pasando por policía, bombeiro...
Agora, con esta pandemia que nos tocou
vivir, tiven moito tempo para pensar e quizais me gustaría dedicarme a
algunha profesión coa que poida axudar, colaborar, etc coas necesidades
das demais persoas. Pero algo que teño claro é que, ante todo, cando sexa maior
quero ser “feliz” porque ser adulto implica: andar sempre con présa, ter moitos
pensamentos na cabeza, saber tomar moitas decisións...
Para poder conseguir chegar a isto nun
futuro quédanme por diante moitas horas de estudo, esforzo e traballo.
Ser actriz
Non teño moi claro o que quero ser cando
medre, pero o que me gustaría é ser actriz. O que teño que facer para
conseguilo é estudar Arte Dramática ou Bacharelato en Teatro e Actuar nunha
universidade ou escola especial de Artes escénicas ou actuar.
Ser Policía Nacional paso a paso
A min de maior
gustaríame ser Policía Nacional.
Segundo me explicaron os
meus pais, o que teño que facer para ser policía é o seguinte:
Primeiro: estudar a ESO
que vou a empezar o ano que vén.
Segundo: acabar o
Bacharelato.
Terceiro: estudar para
unha oposición para poder entrar na academia. Alí pregúntanche as
leis de España e tamén che fan unha serie de probas físicas.
Catro: entrar na
academia da Policía Nacional que está en Ávila. Na academia hai edificios para
estudantes e un pequeno centro médico, piscina, pista de atletismo,
galería de tiro, auditorio, pistas de tenis, museo, comedores etc. Na academia
te ensínanche como tes que actuar ante diferentes situacións, disciplina e
moitas cousas máis que se necesitan para ser un bo policía.
Cinco: facer un ano de
prácticas en calquera sitio de España.
Seis: xurar o cargo.
E xa es policía! E
seguro que un dos mellores.
Ser peiteador
Eu quero ser de maior peiteador. Creo que
para conseguilo teño que estudar e facer un ciclo de formación profesional e, a
parte, facer unha serie de cursos especializados nesta profesión.
Ser enxeñeiro agrónomo
A min, dende pequeno, sempre me gustou ser
agricultor, pero está claro que hoxe en día con iso non se gaña a vida; entón,
co paso do tempo e a medida que medraba, fun cambiando de idea e si que quero
algo relacionado co campo e coa natureza porque é onde eu desfruto e por isto
decidín que o meu futuro está por conseguir ser enxeñeiro agrónomo.
Tamén teño claro que para conseguilo terei
que :
1. Estudar moito
2. Poñer interese e dedicación
3. Loitar por conseguilo e nunca
renderse
Ser arquitecto
No estoy seguro de lo que quiero ser de
mayor pero me gustaría ser arquitecto porque me gusta crear formas originales
con estructuras. Para ser arquitecto tendría que estudiar arquitectura y eso
son cinco años. Probablemente con el tiempo cambiaré de opinión pero esa es una
de las cosas que me gustaría hacer. Mis padres quieren que sea arquitecto para
diseñarles la casa de sus sueños.
Escritora, pintora, científica,
ecoloxista… Gústame todo!
Eu, a verdade, non sei que quero ser de
maior, estou confundida. Antes quería ser, ou escritora, ou pintora, ou
científica… Pero agora non sei que quero ser. Aínda me faltan cousas por
descubrir, asignaturas por estudar, etc. Penso que aínda é cedo para saber o
que quero estudar e do que quero traballar. Gústame debuxar, escribir, e tamén
me gusta a ciencia, investigar sobre as cousas que me interesan e preocúpame
moito o medio ambiente; pero creo que esas afeccións son mellores como
hobbies. Aínda teño que descubrir o que realmente a mín me enche. :)
Tener aptitud y actitud
No sé a qué voy a
dedicarme en el futuro, lógicamente me tiene que gustar. Pero para todos los
trabajos se necesita tener una base de estudios, sin ella, no tendré un buen
currículum y sin éste no conseguiré el puesto de trabajo que me gustaría.
Todo el trabajo y
esfuerzo inicial nos servirá para el futuro y las dos cosas más importantes que
tengo claras en la vida son la actitud y la aptitud, que me
ayudan a conseguir lo que quiero.
Ser moi moi ... feliz!
De maior quero ser … Téñoo moi claro e moi
borroso á vez. Eu sei unha das cousas que quero ser, pero a outra aínda non.
De maior, téñoo clarísimo: quero ser moi
moi moi FELIZ.
Así que, como quero ser feliz, quero tamén
encontrar a cousa que me faga feliz.Teño claro que vou facer o que me faga
feliz, aínda non sei o que, porque gústanme moitas cousas, pero unha cousa si
que sei: que polos números non vou a ir.
Ser cirurxián
Cando sexa maior, gustaríame ser
ciruxán, como o meu avó Miguel.
É unha carreira bastante difícil e moi
arriscada, pero para conseguilo teño que aplicarme moito .
A min, dende pequeniño gustábanme as
naturais e saber como funciona o corpo humano. Decidín ser cirurxián porque
gústame axudar os demais e intentar salvar vidas.
En resumo, ser cirurxián é o meu soño e
tamén ter un can, pero iso xa é outro tema.
Ser arquitecto e deseñador de
interiores
Eu, cando sexa maior, quero estudar
arquitectura e deseño de interiores, polo que quero ser arquitecto e deseñador
de interiores.
Para poder dedicarme a esas dúas profesións
teño que estudar física, matemáticas e debuxo gráfico no instituto, pero para
traballar nesas dúas profesións non só tería que escoller esas materias, senón
que terei que facer despois a carreira de arquitectura.
Para prepararme para esa carreira terei que
esforzarme moito estudando, tomando apuntes, facendo todos os traballos
por moi difíciles que sexan no prazo que me poñan e, por último, poñendo
en práctica o que estudei e os apuntes que tomei. E para ser deseñador de
interiores terei que facer un grado universitario de catro anos.
Ser neurocirurxiá
Aínda non sei o que quero ser cando medre,
pero gustaríame ser unha bailarina, psicóloga, militar ou médica.
Gustaríame ser estas catro cousas.
Encántame bailar e imitar bailes de xente famosa.Tamén me gustaría ser
psicóloga e axudar ás persoas a resolver os seus problemas persoais. Logo tamén
ser militar porque podo protexer ás persoas. Por último ser médico, en concreto
, ser unha neurocirurxiá. Teño a vantaxe de que non me da medo ver sangue e
ningunha parte do corpo. Dáseme moi ben pintar tamén pero eu véxoo como
un hobby, non para dedicarme no futuro.
Ser eu mesmo
Hai moita xente que xa
sabe de que quere traballar de maior, pero tamén hai xente que non sabe que
quere ser. Eu non estou en ningún dos dous grupos. Eu non sei de que quero
traballar, pero si que sei que quero ser. Quero ser eu mesmo.
A que me refiro? Pois
refírome a ter un traballo que me guste, ser feliz e vivir. E non o digo no
sentido da palabra de ter ben reguladas as constantes vitais, non; dígoo no
sentido da palabra de vivir a vida, porque só hai unha, e non hai que
desaproveitala.
Algo que te vai
acompañar máis da metade da vida, como é un traballo, tenche que gustar, porque
senón, vas vivir unha vida, pero non vas vivir a vida.
Por iso quero ser eu
mesmo, porque vida só hai unha, e non hai que desaproveitala.
Ser policía nacional
Para Van Gogh no fue fácil dedicarse a
pintar debido a sus problemas mentales y además porque sus obras no eran muy
bien acogidas.
A mí me gustaría ser policía nacional de mayor; para conseguirlo tengo que acabar la secundaria, presentarme a oposiciones y, si apruebo, ingresaré en una Academia de policía para formarme y, si supero el curso, seré policía nacional y me destinarán a cualquier parte de España.
